toward-a-nuclear-free-world

Reporting the underreported threat of nuclear weapons and efforts by those striving for a nuclear free world. A project of The Non-Profit International Press Syndicate Japan and its overseas partners in partnership with Soka Gakkai International in consultative status with ECOSOC since 2009.

INPS Japan
HomeLanguagePersianIn 2018, Who Will Speak Up for Peace in the Korean Peninsula?...

In 2018, Who Will Speak Up for Peace in the Korean Peninsula? – Persian

-

چه کسی در سال ۲۰۱۸ در شبه جزیرهی کره برای صلح صحبت خواهد کرد؟

دیدگاه ریک ویمن، مدیر برنامه‌‌ی موسسه‌ی صلح عصر هسته‌ای (NAPF)

سانتا باربارا، کالیفرنیا (IDN) – تنها چند هفته تا گردهمایی محتمل میان دونالد ترامپ و کیم جانگ اون زمان باقی است. سوالات بی‌شماری در این رابطه هست: آیا چنین گردهمایی‌ای ایده‌ی خوبی است؟ کجا و چه زمانی انجام خواهد شد؟ آن‌ها در چه زمینه‌هایی صحبت خواهند کرد؟ چه کسی، در صورت وجود، رییس جمهور آمریکا را برای این جلسه‌ی حیاتی آماده خواهد کرد؟ آیا موفقیت آمیز خواهد بود؟

 در دوره‌ی ترامپ حتی حدس اینکه پاسخ‌ها چه چیزهایی ممکن است باشند غیرممکن است. با این حال در صورتی که این گردهمایی بی‌سابقه حقیقتا با هدف ایجاد تفاوتی پایدار در مورد اختلاف کهنه‌ی شبه جزیره‌ی کره انجام می‌شود، موارد کلیدی‌ای وجوددارند که می‌بایست مد نظر قرار گرفته شوند.

کره‌ی جنوبی یه ملت مقتدر است. رییس جمهور آن، مون جائه این، سال ۲۰۱۷ پس از شعارهای انتخابی در زمینه‌ی گفتگو و مصالحه با کره‌ی شمالی، انتخاب شد. مون صراحتا اعلام کرد که مایل است ملتش «قادر به رهبری مسائل مربوط به شبه جزیره‌ی کره باشند.»

المپیک زمستانی ۲۰۱۸ در پیونگ چانگ و آتش بس وابسته به آن که ۲ فوریه آغاز شد و تا ۲۵ مارس ادامه داشت به کره شمالی و جنوبی فرصتی برای بازسازی تلاش‌های دیپلماتیک و مذاکرات ارتش با ارتش داد. بخش عمده‌ای از رسانه‌های غربی، از حضور کره‌ی شمالی در بازی‌ها و تلاش‌های دیپلماتیک مرتبط با آن به عنوان «تبری» برای جدا کردن کره‌ی جنوبی و آمریکا استفاده کردند.

این اندیشه‌ی محوری در آمریکا، سطح دانش رییس جمهور کره‌ی جنوبی از موقعیت و اشتیاق مردم کره‌ی جنوبی برای صلح را دست کم می‌گیرد. رتبه‌ی تایید کننده‌ی ۷۴ درصدی فعلی رییس جمهور مون نشان می‌دهد که او درصدد دنبال کردن مسیری است که بخش بزرگی از کره‌ی جنوبی خواهان آن هستند.

گردهمایی آوریل میان مون جائه این و کیم جونگ اون بر اهمیت گردهمایی کیم و ترامپ خواهد افزود. دو رهبر کره‌ای فرصتی تاریخی دارند تا از امنیت میلیون‌ها شهروند خود از طریق گفتگو و روابط سازنده اطمینان حاصل کنند.

خواسته‌ی معمول آمریکا از کره‌ی شمالی، کنار گذاشتن سلاح هسته‌ای است. اغلب از این موضوع به عنوان خواسته‌ای در جهت «خلع سلاح اتمی» کره‌ی شمالی، یا خلع سلاح هسته‌ای شبه جزیره‌ی کره یاد می‌شود.

بیانیه‌ای از سفیران کره‌ی جنوبی که اوایل مارس ۲۰۱۸ به کره‌ی شمالی سفر کردند اظهار می‌کند: «کره‌ی شمالی به وضوح تمایلش به خلع سلاح هسته‌ای شبه جزیره‌ی کره را نشان داد و بیان کرد در صورتی که تهدیدات نظامی علیه کره شمالی حل و فصل شده و امنیت سیستم آن تضمین شود دلیلی برای مالکیت سلاح هسته‌ای نخواهد داشت.»

زمانی که در رابطه با خلع سلاح هسته‌ای شبه جزیره‌ی کره صحبت می‌کنیم، باید به یاد داشته باشیم که علاوه بر سلاح هسته‌ای کره‌ی شمالی، آمریکا نیزبر اساس گفته‌ی ترامپ مالک صدها سلاح هسته‌ای «قفل و بارگذاری شده» است. هواپیمای بمب افکن آمریکایی، موشک‌های بالستیک قاره‌ پیمای زمینی، و موشک‌های بالستیک زیردریایی پرتاب، همه این قابلیت را دارا هستند که کره‌ی شمالی را «کاملا نابود کنند

مشخص نیست تضمین امنیت کافی برای کره‌ی شمالی چه مواردی را در برمی‌گیرد. آیا چنین امنیتی توافقنامه‌ی مشترک توسط آمریکا و کره‌ی جنوبی برای آتش بس تمرینات نظامی مشترک به منظور تجاوز به کره‌ی شمالی است؟ آیا پیمانی از جانب آمریکا برای مشارکت در مذاکراتی با اهداف مثبت، به همراه کره‌ی جنوبی و سایر هفت کشور مجهز به سلاح هسته‌ای برای رسیدن به خلع سلاح هسته‌ای کامل است؟

عنصر کلیدی همه‌ی توافق‌نامه‌های امنیتی می‌بایست رفتار صلح آمیز برای پایان دادن به جنگ کره باشد. جنگی که در سال ۱۹۵۰ آغاز و در سال ۱۹۵۳ بر اساس یک قرارداد صلح موقت، موقتا متوقف شد. امروز که ۶۵ سال از آن می‌گذرد، چنین رفتار صلح آمیزی همچنان بدون امضا باقی مانده است.

رییس جمهور مون در سخنرانی خود در برلین گفت: «ما طرفین درگیر در جنگ کره، باید برای رسیدن به صلح طولانی مدت و ادامه‌دار در شبه جزیره، مشترکا رفتاری صلح آمیز داشته باشیم.»

توجه به صدای زنان در همه‌ی مذاکرات صلح امری ضروری به نظر می‌رسد. در وبینار ۷ مارس با عنوان «زنانِ مجری صلح»، کریستین آن از زنان کراس DMZ و مدیا بنجامین از CODEPINK نقش اجتناب ناپذیر زنان در مذاکرات صلح به طور کلی ، و در زمینه‌ی مسئله‌ی کره به طور خاص را مورد بررسی قرار دادند.

آن اعلام کرد: «اکنون ما تجربه‌ی ۳۰ ساله‌ای داریم که نشان می‌دهد همواره مشارکت زنان منجر به توافقنامه‌ی حقیقی صلح می‌شود که به مراتب پایاتر است.»

کریستین آن این افکار را در سخنرانی فوق‌العاده‌ی خود درهفدهمین کنفرانس سالانه‌ی فرانک کی کلی با موضوع آینده‌ی بشریت مربوط به موسسه‌ی صلح عصر هسته‌ای بسط و توضیح داد. او همچنین اظهار کرد در صورت اخذ تاییدیه دولت، زنان کراس DMZ گردهمایی DMZ را در مارس ۲۰۱۸ برگزار خواهد کرد.

ایالات متحده و کره جنوبی قصد دارند در ماه آوریل تمرینات مشترک نظامی را، هر چند در ابعادی کوچک‌تر، از سر بگیرند. این مسئله به‌طور غیرضروری تحریک کننده است، اما به نظر می‌رسد به‌هرحال اتفاق بیافتد. ایالات متحده آزمایش یکی از موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای خود به‌نام مینتمن ۳ را در اوایل فوریه برنامه‌ریزی و سپس آن را به‌خاطر آتش‌بس در زمان المپیک خیلی بی‌سروصدا لغو کرد.

کره شمالی به نوبه‌ی خود پذیرفته است «تا زمانی‌که گفتگوها ادامه یابد، تحرکات استراتژیک خود مانند آزمایش‌های هسته‌ای و موشکی را از سر نخواهد گرفت.»

بعید است یک قطعنامه رسمی در مورد جنگ کره شکل بگیرد مگر این‌که مردم خواهان آن باشند. با وجود کاخ سفیدی که دیدگاه خشونت‌آمیزی در مورد «صلح» دارد، این مسئله به مردم آمریکا و سرتاسر جهان بستگی دارد تا در پشتیبانی از عزم رییس‌جمهور «مون» برای دستیابی به پیمان صلح سخن بگویند.

[IDN-InDepthNews ــ ۲۳ مارس [۲۰۱۸

Most Popular